Κορυφαία δήλωση (σχετικά με την ανάπτυξη που βασίζεται μόνο στις ανάγκες των αγορών)
.Του διάσημου βραζιλιάνου ογκολόγου και συγγραφέα Drauzio Varella:
"Στις μέρες μας δαπανώνται πέντε φορές περισσότερα χρήματα στην έρευνα για την ανδρική ανικανότητα και την προσθετική στήθους στις γυναίκες, σε σχέση με αυτά που δαπανώνται για τη θεραπεία της νόσου Alzheimer. Ως εκ τούτου σε λίγα χρόνια θα έχουμε ηλικιωμένους με τέλεια στύση και ηλικιωμένες με μεγάλα βυζιά που όμως κανείς τους δε θα θυμάται σε τι χρησιμεύουν..."
Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010
Κορυφαία δήλωση
Κορυφαία δήλωση (σχετικά με την ανάπτυξη που βασίζεται μόνο στις ανάγκες των αγορών)
.Του διάσημου βραζιλιάνου ογκολόγου και συγγραφέα Drauzio Varella:
"Στις μέρες μας δαπανώνται πέντε φορές περισσότερα χρήματα στην έρευνα για την ανδρική ανικανότητα και την προσθετική στήθους στις γυναίκες, σε σχέση με αυτά που δαπανώνται για τη θεραπεία της νόσου Alzheimer. Ως εκ τούτου σε λίγα χρόνια θα έχουμε ηλικιωμένους με τέλεια στύση και ηλικιωμένες με μεγάλα βυζιά που όμως κανείς τους δε θα θυμάται σε τι χρησιμεύουν..."
.Του διάσημου βραζιλιάνου ογκολόγου και συγγραφέα Drauzio Varella:
"Στις μέρες μας δαπανώνται πέντε φορές περισσότερα χρήματα στην έρευνα για την ανδρική ανικανότητα και την προσθετική στήθους στις γυναίκες, σε σχέση με αυτά που δαπανώνται για τη θεραπεία της νόσου Alzheimer. Ως εκ τούτου σε λίγα χρόνια θα έχουμε ηλικιωμένους με τέλεια στύση και ηλικιωμένες με μεγάλα βυζιά που όμως κανείς τους δε θα θυμάται σε τι χρησιμεύουν..."
Τρίτη 30 Μαρτίου 2010
Κυριακή 28 Μαρτίου 2010
Σάββατο 27 Μαρτίου 2010
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010
Red Arrows crash Crete
ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Το γύρο του κόσμου κάνει το ερασιτεχνικό video που κατέγραψε έλληνας σπο το Καστέλι της Κρήτης και στο οποίο φαίνεται η πτώση του Hawk απο την επίδειξη των Red Arrows
Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010
ARE YOU WORKING ME?
ΜΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ;
ARE WE GLUING COFFEE POTS?
ΜΠΡΙΚΙΑ ΚΟΛΛΑΜΕ;
ARE YOU ASKING AND THE CHANGE FROM OVER?
ΖΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ;
AT THE END THEY SHAVE THE GROOM.
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΞΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΓΑΜΠΡΟ.
B
BETTER FIVE AND IN HAND THAN TEN AND WAITING.
ΚΑΛΛΙΟ ΠΕΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΠΑΡΑ ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΡΕΙ.
BETTER DONKEY-BONDING THAN DONKEY-SEARCHING.
ΚΑΛΛΙΟ ΓΑΙΔΟΥΡΟΔΕΝΕ ΠΑΡΑ ΓΑΙΔΟΥΡΟΓΥΡΕΥΕ.
C
CATCH THE EGG AND MOW IT.
ΠΙΑΣ' ΤΟ ΑΥΓΟ ΚΑΙ ΚΟΥΡΕΦ' ΤΟ.
D
DOES THE GOAT CHOW SALTED FISH ROE???
ΜΑΣΑΕΙ Η ΚΑΤΣΙΚΑ ΤΑΡΑΜΑ;
F
FART US A STONEWALL!
ΚΛΑΣΕ ΜΑΣ ΜΙΑ ΜΑΝΤΡΑ!
FROM HERE GO AND THE OTHERS.
ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΑΝ' ΚΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.
G
GLASS!
ΤΖΑΜΙ!
Η
HE DOESN'T UNDERSTAND CHRIST.
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΧΡΙΣΤΟ.
HAIRS CURLY.
ΤΡΙΧΕΣ ΚΑΤΣΑΡΕΣ.
HOW FROM HERE MORNING MORNING?
ΠΩΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ;
HE ATE DOOR.
ΕΦΑΓΕ ΠΟΡΤΑ.
HE FARTED ME.
ΜΕ ΕΚΛΑΣΕ.
HE MADE US THE THREE, TWO.
ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΤΡΙΑ, ΔΥΟ.
HE SLEEPS WITH THE CHICKENS.
ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΤΕΣ.
HE STUCK ME TO THE WALL.
ΜΕ ΚΟΛΛΗΣΕ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ.
HE RETURNED ME THE ENTRAILS.
ΜΟΥ ΓΥΡΙΣΕ ΤΑ ΑΝΤΕΡΑ.
HE SAT ME ON THE NECK.
ΜΟΥ ΚΑΘΙΣΕ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ.
HAS THE WEATHER TURNINGS.
ΕΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ.
HE DOES THE DUCK.
ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ.I 'VE PLAYED THEM!
ΤΑ 'ΧΩ ΠΑΙΞΕΙ!
I MADE HER LOTTERY.
ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ ΛΑΧΕΙΟ.
I STAYED BONE.
ΕΜΕΙΝΑ ΚΟΚΑΛΟ.
I SAW THE CHRIST SOLDIER.
ΕΙΔΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΦΑΝΤΑΡΟ.
I DON'T KNOW CHRIST.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΧΡΙΣΤΟ.
IT DIDN'T SIT ON US.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΘΙΣΕ.
I CAME OUT OF MY CLOTHES.
ΒΓΗΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΟΥ.
IT RAINED CHAIR LEGS.
ΕΒΡΕΞΕ ΚΑΡΕΚΛΟΠΟΔΑΡΑ.
I DON'T HAVE FACES TO COME OUT.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΟΥΤΡΑ ΝΑ ΒΓΩ ΕΞΩ.
I DON'T KNOW MY BLINDNESS.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΗΝ ΤΥΦΛΑ ΜΟΥ.
I MADE THEM SEA.
ΤΑ ΕΚΑΝΑ ΘΑΛΑΣΣΑ.
I HAVE SPIT THEM.
ΤΑ 'ΧΩ ΦΤΥΣΕΙ.
I TOOK THEM TO THE SKULL.
ΤΑ ΠΗΡΑ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ.I AM DOGBORED.
ΣΚΥΛΟΒΑΡΙΕΜΑΙ.
I MADE BLACK EYES TO SEE YOU.
ΕΚΑΝΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΩ.
I TOOK MY THREE.
ΠΗΡΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΟΥ.
I'M SITTING ON IGNITED COALS.
ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΕ ΑΝΑΜΜΕΝΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ.
L
LIKE THE SNOOWS!
ΣΑΝ ΤΑ ΧΙΟΟΟΝΙΑ.
LIKE THE UNFAIR CURSE.
ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΔΙΚΗ ΚΑΤΑΡΑ.
Μ
MARROWS DRUMS!
ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΤΟΥΜΠΑΝΑ!
Ο
OF THE GAY!
ΤΟΥ ΠΟΥΣΤΗ!
P
PALE I CUT IT.
ΧΛΩΜΟ ΤΟ ΚΟΒΩ.
S
SOMETHING'S RUNNING AT THE GYPSIES.
ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΑ ΓΥΦΤΙΚΑ.
SHIT AND FROMSHIT.SUNDAY SHORT FEAST.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΟΝΤΗ ΓΙΟΡΤΗ.
SHIT HIGH AND GAZE.
ΧΕΣΕ ΨΗΛΑ ΚΙ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕ.
SLOW THE CABBAGES.
ΣΙΓΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ.
SLOW THE MUCH OIL!
ΣΙΓΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΕΛΑΙΟ!
T
THEY MADE HER FROM HAND.
ΤΗΝ ΕΚΑΝΑΝ ΑΠΟ ΧΕΡΙ.
TO SAY THE FIGS-FIGS AND THE TUB-TUB.
ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΣΥΚΑ-ΣΥΚΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΚΑΦΗ-ΣΚΑΦΗ.
THE UNIVERSITY IS AT DEVIL'S MOTHER.
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥ ΔΙΑΟΛΟΥ ΤΗ ΜΑΝΑ.
THIS IS DEWATERED.
ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΕΡΩΤΟ.
THEY DON'T CHEW.
ΔΕΝ ΜΑΣΑΝΕ.
THEY BECAME ROBES - ROBES UNBUTTONED.
ΕΓΙΝΑΝ ΡΟΜΠΕΣ - ΡΟΜΠΕΣ ΞΕΚΟΥΜΠΩΤΕΣ.
THE BAD YOUR WEATHER!
ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ!
W
WELCOME MY EYES THE TWO.
ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΔΥΟ.
WHO PAYS THE BRIDE?
ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΗ ΝΥΦΗ;
WHATEVER YOU REMEMBER YOU ARE GLAD.
ΟΤΙ ΘΥΜΑΣΑΙ ΧΑΙΡΕΣΑΙ.
WE DRANK HIM.
ΤOΝ ΗΠΙΑΜΕ.
WE CONFUSED OUR THIGHS.
ΜΠΛΕΞΑΜΕ ΤΑ ΜΠΟΥΤΙΑ ΜΑΣ.
WHORE'S BANISTER.
ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ.
WITH THIS SIDE TO SLEEP.
ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΑΙ.
WILL I TAKE OUT THE SNAKE FROM THE HOLE?
ΕΓΩ ΘΑ ΒΓΑΛΩ ΤΟ ΦΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΥΠΑ;
Υ
YOU OWE ME YOUR HORNS.
ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ ΣΟΥ.
YOUR MIND AND A POUND AND THE PAINTER'S BRUSH.
ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΥΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗ Ο ΚΟΠΑΝΟΣ.
YOU HAVE VERY NICE LEATHER.
ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΔΕΡΜΑ.
YOU ARE FOR THE FESTIVALS.
ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ.
YOUR EYE THE CROSSEYED.
ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΟΥ Τ' ΑΛΛΗΘΩΡΟ.
YOU ΑRE THE SHOPPING.
ΕΙΣΑΙ ΨΩΝΙΟ.
YOU RECKON WITHOUT THE HOTEL OWNER.
ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ.
YOU WILL EAT WOOD.
ΘΑ ΦΑΣ ΞΥΛΟ.
YOU ATE MY EARS.
ΜΟΥ ΕΦΑΓΕΣ ΤΑ ΑΥΤΙΑ.
YOU WILL SEE JESUS SOLDIER
ΘΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΦΑΝΤΑΡΟ
ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΚΑΤΑ
Σάββατο 20 Μαρτίου 2010
Tir-fusil-chasse
Ανέβηκε από supaday. - Βίντεο από μπάσκετ, μπέιζμπολ και πάλη.
http://www.dailymotion.com/video/x4y0cl_tir-fusil-chasse_sport
Απο τους Αρχαίους Ελληνες!!!!
Από το iPhone μου
ΑΣ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΟΨΙΜΟΥΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ " ΗΓΕΤΕΣ " ΜΑΣ
ΧΡΗΣΙΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ... ΠΟΥ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΟΥΣΑΝ!...
Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της ...Ελλάδος.
Aναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής.
Ο νόμος απαιτούσε τα εξής:
1) Να είναι Έλλην πολίτης
2) να κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3) να ΜΗΝ είναι κίναιδος και
4) να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει,
καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Εάν τηρούνταν όλα αυτά τότε ο εν λόγω κύριος, μπορούσε να γίνει βουλευτής.
Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά
ζημιογόνος για την Αθήνα τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του,
όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα
σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει
ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα η
ποινή ήταν : ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ!!!!!!!
5ος π.Χ. ΑΙΩΝΑΣ -- ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝ
21ος μ.Χ. ΑΙΩΝΑΣ -- ????
Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010
Ο ΣΟΥΡΗΣ ΤΑ ΕΛΕΓΕ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ!!!
Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά'χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
(Γ. Σουρής)
Ένας νέος Αριστοφάνης
“Ο Γεώργιος Σουρής γεννήθηκε στη Σύρο το 1852. Όνειρο του πατέρα του ήταν να τον κάνει παπά, αλλά η οικονομική του κατάσταση δεν το επέτρεψε. Έτσι όταν τελείωσε το Γυμνάσιο πήγε στο Ταγκαρόγκ της Ρωσίας για να εργαστεί ως υπάλληλος στο μαγαζί του θείου του, επειδή όμως δεν του ταίριαζε το εμπόριο, μετά από δύο μήνες επιστρέφει στην Αθήνα κι εργάζεται, ως αντιγραφέας συμβολαίων. Παίρνει μέρος σ’ ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις, ενώ παράλληλα φοιτεί στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου. Δεν κατόρθωσε όμως να πάρει πτυχίο. Για να βγάλει τα προς το ζην παρέδιδε μαθήματα και δημοσιογραφούσε στα περιοδικά της εποχής Ραμπαγά, Ασμοδαίο, Άστυ και Μη χάνεσαι.
Το 1873 γνώρισε κι ερωτεύθηκε την Μαρία Κωνσταντινίδου, με την οποία παντρεύτηκε το 1881 κι απέκτησαν 5 παιδιά! Στις 2 Απριλίου 1883 βγάζει το πρώτο φύλλο του Ρωμηού, που κυκλοφορεί για σχεδόν 37 ολόκληρα χρόνια. Η απόρριψή του μετά πολλών επαίνων απ’ το Πανεπιστήμιο τον έκαμε ν’ αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη σάτιρα. Ο Σουρής αγαπήθηκε απ’ όλους ακόμη κι απ’ όσους σατίριζε κι αναγνωρίστηκε ως ο πρώτος κορυφαίος νεοέλληνας σατιρικός ποιητής. Το 1908, προτάθηκε για το Νόμπελ και το 1911 τιμήθηκε με τον Χρυσούν Σταυρό Του Σωτήρος. Πέθανε στις 26 Αυγούστου 1919 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη με τιμές στρατηγού. Η πολιτεία τον βράβευσε μετά θάνατον με τον Ταξιάρχη Του Σωτήρος.
Η αλλαγή της Αθήνας στις αρχές του 19ου αιώνος σατιρίζεται με μια δόση πικρίας από τον Σουρή…… κι όλως παραδόξως είναι σαν έχει μπροστά του, εκατό χρόνια πριν, την σημερινή Αθήνα…..
«Καινούργια Αθήνα και πλούτος και πείνα»
Απ’ την παλιά σου εποχή τίποτε δεν σου μένει
και κάθε μέρα κι από μια ανάμνηση σου σβήνει
οι πιο αρχαίοι σου κάτοικοι περνούνε πια για ξένοι
και θαύμα πως εσώθηκαν μέσα στα τόσα νέα
οι Άγιοι Θεόδωροι και η Καπνικαρέα.
Φαντάζομαι τον πληθυσμόν δεκαπλασιασμένον,
τον σύμπαντα ελληνισμόν εδώ συγκεντρωμένον,
και ούτε ένας κάτοικος εις την λοιπήν Ελλάδα.
Να μην υπάρχουν Θεσσαλοί, Κρήτες, Μυτιληναίοι,
και να γενούμε όλοι μας πολίται Αθηναίοι.
Με εκλογές εν όψη
Βάρδα να δράσωμε κι εμείς
για τα…συμφεροντάκια μας,
Βάρδα να διορίσωμε
και τα …. πατριωτάκια μας,
Βάρδα κι εμείς να κόψωμε,
Βάρδα κι εμείς να ράψωμε,
Κι αυτούς που δεν χωνεύομε
με μιας να τους προγράψωμε!
Και …κίτρινα υβριστικά
«πανιά» να ξεδιπλώσωμε,
Κι έπειτα τις αρίδες μας
στον… ίσκιο τους ν απλώσωμε!
Μ αυτά δεν θα προκόψει …
Με χαιρετάς στον δρόμο,
Και με χτυπάς στον ώμο,
Μα εγώ θα σε μαυρίσω,
Στο λέω μπρός και πίσω!
Και αν άμαξα μου δώσεις
Με ολόχρυσο λακέ,
Κι αν όλον με χρυσώσεις,
Θα φάς τον … τενεκέ.
Μαύρο λοιπόν κι ο μασκαράς,
O … τάδε και ο ….δείνας!
Παρά την πλάνη και τη ζάλη…
Τα πάντα πλάνη και ψευτιά και
…λόγια, λόγια, λόγια!
Μα οι τρελλοί κι οι φρόνιμοι
τα δένουν …κομπολόγια! …
Νομίζω πως ευρίσκομαι
εις κόσμον … εξ?αγγέλων,
Και θλίβομαι για το παρόν,
μα ελπίζω για το μέλλον!…
Και επίλογο…στο χάλι!
Πάνε πονηριές και δόλοι,
Και σωφρώνως λένε όλοι,
Πως θα βάλουν πλέον παύλα,
Στα σημερινά τα φαύλα!
Σκατά εδώ, σκατά εκεί, σκατά κι ο κόσμος όλος
κι απ΄τα πολλά πια τα σκατά μου πιάστηκε κι ο κώλος.
Έρχεται ο ένας ο σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,
σαν φύγει όμως βλέπουμε πως αποσκατωθήκαμε.
Ειλικρινά υμέτερος,
Γ. Σουρής
Γραμμένο από τον Σουρή για τον Έλληνα της εποχής του, που όμως παραμένει ο ίδιος στο διάβα του χρόνου…….
Ο Ρωμηός
Στον καφενέ από έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
του ηλίου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανέναν δεν κοιτάζω, κανέναν δεν ψηφώ.
Σε μία καρέκλα τονα ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μίαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
Αφήνω το καπέλο, και αρχινώ με τόνο
τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.
Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί ουρανός ! τί φύσις !
αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.
Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω,
και στρίβω το μουστάκι με αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαόλου στέλλω
τον ιδιον εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.
Φέρνω τον νούν στον Διάκο και εις τον Καραΐσκο,
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον Ελληνα εις όλα ανώτερο τον βρίσκω,
κι επάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.
Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω,
επάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ…
εχύθη ο καφές μου , τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τις πω.
Στον καφετζή ξεσπάω… φωτιά κι εκείνος παίρνει.
Αμέσως άνω κάτω του κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος… δεν πληρώνω δεκάρα τον καφέ.
Ίδιος και απαράλλαχτος!!!!
Ο Έλλην δύο δίκαια
ασκεί φιλελευθέρως:
Ουρείν τε και συνέρχεσθαι,
εις όποιο θέλει μέρος.
Την ημέρα της παρουσίασης της προτομής του Ιωάννη Βαπτιστή Σερπιέρη (ιδιοκτήτη των μεταλλείων της Λαυρεωτικής και γνωστού για την σκληρότητά του προς τους εργάτες των μεταλλείων), όταν οι επίσημοι τράβηξαν το σεντόνι εμφανίστηκε το άγαλμα σκαταλειμμένο και με το εξής ποίημα του Σουρή από κάτω:
Τι μας θωρείς ακίνητος
και δεν μας κατουράς
αφού και ανδριάντα
σε αξίωσε η Ελλάς
Δέξου λοιπόν ω Βαπτιστά
ευγνωμοσύνης δώρο
ξερό σκατό κοπανιστό
και από Λαυριώτη κώλο.
Πόσες φορές το σκεφθήκαμε, αλλά δεν τολμήσαμε να το πούμε;
Τεμπελιά
Δεν έχω κέφι για δουλειά,
πάλι με δέρνει τεμπελιά
και κάθομαι στο στρώμα…
Βρίσκω το σώμα μου βαρύ
και ολ’ η γη δε με χωρεί
κι ο ουρανός ακόμα.
Κακά νομίζω τα καλά
και βλέπω μια στα χαμηλά
και μια κοιτώ επάνω…
Σ’ αυτό τον κόσμο τον χαζό
ας ημπορούσα να μη ζω
μα …δίχως να πεθάνω.
Όλοι φοβούνται το γήρας!!! Λίγοι το σατιρίζουν κιόλας ………
Το παραπαίον γήρας
Τας τρίχας άσπρης κεφαλής
σκοπόν τας έχουν προσβολής
κι ειν’ εμπαιγμός της μοίρας
το παραπαίον γήρας.
Όπου το πόδι μου σταθεί
και όπου περπατήσω
σιγά-σιγά μ’ ακολουθεί
ο χάρος από πίσω.
Αυτό το έρημο κορμί
το τριγυρίζουν σκύλοι
και “χόρτασες κι εσύ ψωμί“
μου λεν εχθροί και φίλοι.
Ως φάσμα τρέχω της νυκτός
μακράν του δρώντος κόσμου
και όπου τάφος ανοικτός
μου φαίνεται δικός μου.
Και όμως!
Και όμως ενώ πλέον
εσάπισα παλαίων
εις της ζωής τη πάλη
το γήρας το μισώ
και θέλω και λυσσώ
να γίνω νέος πάλι.
Η μυωπία του ήταν τόση, που οι γκάφες του εξ’ αιτίας της ήταν παροιμιώδεις :
Στον στρατό απαλλάχτηκε, γιατί κάνοντας μεταβολή, παρά λίγο να βγάλει το μάτι του αξιωματικού του με τη ξιφολόγχη.
Χαιρετούσε απ’ τα ανοιχτά του παράθυρα αιγινήτικα κανάτια, νομίζοντας ότι είναι οι γειτόνισσές του.
Κάποτε πέρασε τη γάτα του που κοιμόταν στον καναπέ για εφημερίδα και την άρπαξε να την διαβάσει. Την γλύτωσε με λίγες γρατζουνιές.
Αφιερωμένο στην ιέρεια των καφέ BALABALA BAMBALUNA
Ω βαρύ γλυκέ καφέ μου,
και σαν είμαι με παρέα,
και σαν έχω μοναξιά,
κάθε μια σου ρουφηξιά
είναι μια ψηλή ιδέα.
Ούτε ο ίδιος δεν γλυτώνει από την καυστική του σάτιρα……..
Η Ζωγραφιά Μου
Μπόι δυο πήχες,
κόψη κακή,
γένια με τρίχες
εδώ κι εκεί.
Κούτελο θείο,
λίγο πλατύ,
τρανό σημείο
του ποιητή.
Δυο μάτια μαύρα
χωρίς κακία
γεμάτα λαύρα
μα και βλακεία.
Μακρύ ρουθούνι
πολύ σχιστό,
κι ένα πηγούνι
σα το Χριστό.
Πηγάδι στόμα,
μαλλιά χυτά
γεμίζεις στρώμα
μόνο μ’ αυτά.
Μούρη αγρία
και ζαρωμένη,
χλωμή και κρύα
σα πεθαμένη.
Κανένα χρώμα
δε της ταιριάζει
και τώρ’ ακόμα
βαφές αλλάζει.
Δόντια φαφούτη
όλο σχισμάδες,
ύφος τσιφούτη
για μαστραπάδες.
Κάποτε ο Σκουλούδης έχοντας υπ’ όψη του την μεγάλη κυκλοφορία του “ΡΩΜΗΟΥ” που πουλιότανε όμως φτηνά του είπε: “Άν είχατε γεννηθεί Γάλλος, θα ήσαστε εκατομμυριούχος“. Κι εκείνος απάντησε:”Καλύτερα θα ήταν αν οι Γάλλοι είχανε γεννηθεί Έλληνες“.
Για τον Σουρή, έρωτας δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα………
Στη Γυναίκα Μου
Προσφιλές μου ταίρι, δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις ότι σ’ αγαπώ.
Κι αν με σε κακιώνω στη κακή μου ώρα
κι αρχινά μουρμούρα και κακογλωσσιά,
μου αρέσει να ‘χω και ολίγη μπόρα,
μου αρέσει λίγη φουσκοθαλασσιά.
Δίχως πείσμ’ αγάπη, δίχως λίγη πίκρα,
δεν αξίζει διόλου και δεν έχει γλύκα.
Βάστα μου, γυναίκα, μούτρα σοβαρά
και κλωστή σου κόβω, κάκια σου κρατώ,
επειδή νομίζω πως καμμιά φορά
κι η πολλή μπουνάτσα φέρνει εμετό.
Προσφιλές μου ταίρι, δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις ότι σ’ αγαπώ.
Σ’ αγαπώ με γέλια, μα και θυμωμένη
κι αν ποτέ γυρίζω να ιδώ καμμιά,
πάντα όμως κτήμα ιδικό σου μένει
η καρδιά μου όλη και …η ασχημιά.
Δεν γράφει όμως μόνον σάτιρα …..
Οι Ήρωες
Μέσα σε βόλια κι οβίδων κρότους
έπεσαν νιάτα μες στον ανθό τους.
Πάνε λεβέντες, πάνε κορμιά
κι άγνωστα τα ‘θαψαν στην ερημιά.
Κανείς δε ξέρει που τα ‘χουν θάψει,
κανείς δε πήγε για να τα κλάψει,
κανείς δεν έκαψε γι’ αυτά λιβάνι,
κανείς δεν έπλεξε γι’ αυτά στεφάνι.
Ανώνυμ’ ήρωες, άγνωστοι τάφοι,
κανένας όνομα σ’ αυτούς δε γράφει,
μήτε το χώμα τους φιλούνε χείλη,
σταυρό δεν έχουνε μήτε καντήλι.
Μόνο μιας κόρης μαργαριτάρια
κυλούν σε τάφους που κάποια μέρα
θα γίνουν κόσμου προσκυνητάρια
και φάροι Νίκης για μια μητέρα.
Τα έργα του: Ρωμηός, τα τραγούδια μου, λόγοι Φιλιππικοί, τα αποκριάτικα, η κυανή βίβλος της Ελλάδας, 4 τόμοι ποιημάτων, Φασουλής φιλόσοφος, ημερολόγια, από γαμπρός, παράνυφος, άλλα αντ` άλλων, αναπαραδιάρης, δεν έχει τα προσόντα, Νεφέλες (έμμετρη μετάφραση) όσο δε ζούσε ο Σουρής, εκδόθηκαν δυο τόμοι από τα «Απαντά» του.
Αφιερώνεται σ’ αυτούς, που σήμερα διαχειρίζονται τις τύχες μας και την τύχη της Ελλάδας.
Ου! να χαθής, κηφηναριό… στων μελισσών το σμήνος
εσύ ζηλεύεις μοναχά την θέσιν του κηφήνος,
και θέλεις πάντα χάρισμα να τρώγης στην κυψέλην,
οπόταν είσαι μάλιστα γιγαντομάχος Έλλην.
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά'χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
(Γ. Σουρής)
Ένας νέος Αριστοφάνης
“Ο Γεώργιος Σουρής γεννήθηκε στη Σύρο το 1852. Όνειρο του πατέρα του ήταν να τον κάνει παπά, αλλά η οικονομική του κατάσταση δεν το επέτρεψε. Έτσι όταν τελείωσε το Γυμνάσιο πήγε στο Ταγκαρόγκ της Ρωσίας για να εργαστεί ως υπάλληλος στο μαγαζί του θείου του, επειδή όμως δεν του ταίριαζε το εμπόριο, μετά από δύο μήνες επιστρέφει στην Αθήνα κι εργάζεται, ως αντιγραφέας συμβολαίων. Παίρνει μέρος σ’ ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις, ενώ παράλληλα φοιτεί στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου. Δεν κατόρθωσε όμως να πάρει πτυχίο. Για να βγάλει τα προς το ζην παρέδιδε μαθήματα και δημοσιογραφούσε στα περιοδικά της εποχής Ραμπαγά, Ασμοδαίο, Άστυ και Μη χάνεσαι.
Το 1873 γνώρισε κι ερωτεύθηκε την Μαρία Κωνσταντινίδου, με την οποία παντρεύτηκε το 1881 κι απέκτησαν 5 παιδιά! Στις 2 Απριλίου 1883 βγάζει το πρώτο φύλλο του Ρωμηού, που κυκλοφορεί για σχεδόν 37 ολόκληρα χρόνια. Η απόρριψή του μετά πολλών επαίνων απ’ το Πανεπιστήμιο τον έκαμε ν’ αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη σάτιρα. Ο Σουρής αγαπήθηκε απ’ όλους ακόμη κι απ’ όσους σατίριζε κι αναγνωρίστηκε ως ο πρώτος κορυφαίος νεοέλληνας σατιρικός ποιητής. Το 1908, προτάθηκε για το Νόμπελ και το 1911 τιμήθηκε με τον Χρυσούν Σταυρό Του Σωτήρος. Πέθανε στις 26 Αυγούστου 1919 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη με τιμές στρατηγού. Η πολιτεία τον βράβευσε μετά θάνατον με τον Ταξιάρχη Του Σωτήρος.
Η αλλαγή της Αθήνας στις αρχές του 19ου αιώνος σατιρίζεται με μια δόση πικρίας από τον Σουρή…… κι όλως παραδόξως είναι σαν έχει μπροστά του, εκατό χρόνια πριν, την σημερινή Αθήνα…..
«Καινούργια Αθήνα και πλούτος και πείνα»
Απ’ την παλιά σου εποχή τίποτε δεν σου μένει
και κάθε μέρα κι από μια ανάμνηση σου σβήνει
οι πιο αρχαίοι σου κάτοικοι περνούνε πια για ξένοι
και θαύμα πως εσώθηκαν μέσα στα τόσα νέα
οι Άγιοι Θεόδωροι και η Καπνικαρέα.
Φαντάζομαι τον πληθυσμόν δεκαπλασιασμένον,
τον σύμπαντα ελληνισμόν εδώ συγκεντρωμένον,
και ούτε ένας κάτοικος εις την λοιπήν Ελλάδα.
Να μην υπάρχουν Θεσσαλοί, Κρήτες, Μυτιληναίοι,
και να γενούμε όλοι μας πολίται Αθηναίοι.
Με εκλογές εν όψη
Βάρδα να δράσωμε κι εμείς
για τα…συμφεροντάκια μας,
Βάρδα να διορίσωμε
και τα …. πατριωτάκια μας,
Βάρδα κι εμείς να κόψωμε,
Βάρδα κι εμείς να ράψωμε,
Κι αυτούς που δεν χωνεύομε
με μιας να τους προγράψωμε!
Και …κίτρινα υβριστικά
«πανιά» να ξεδιπλώσωμε,
Κι έπειτα τις αρίδες μας
στον… ίσκιο τους ν απλώσωμε!
Μ αυτά δεν θα προκόψει …
Με χαιρετάς στον δρόμο,
Και με χτυπάς στον ώμο,
Μα εγώ θα σε μαυρίσω,
Στο λέω μπρός και πίσω!
Και αν άμαξα μου δώσεις
Με ολόχρυσο λακέ,
Κι αν όλον με χρυσώσεις,
Θα φάς τον … τενεκέ.
Μαύρο λοιπόν κι ο μασκαράς,
O … τάδε και ο ….δείνας!
Παρά την πλάνη και τη ζάλη…
Τα πάντα πλάνη και ψευτιά και
…λόγια, λόγια, λόγια!
Μα οι τρελλοί κι οι φρόνιμοι
τα δένουν …κομπολόγια! …
Νομίζω πως ευρίσκομαι
εις κόσμον … εξ?αγγέλων,
Και θλίβομαι για το παρόν,
μα ελπίζω για το μέλλον!…
Και επίλογο…στο χάλι!
Πάνε πονηριές και δόλοι,
Και σωφρώνως λένε όλοι,
Πως θα βάλουν πλέον παύλα,
Στα σημερινά τα φαύλα!
Σκατά εδώ, σκατά εκεί, σκατά κι ο κόσμος όλος
κι απ΄τα πολλά πια τα σκατά μου πιάστηκε κι ο κώλος.
Έρχεται ο ένας ο σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,
σαν φύγει όμως βλέπουμε πως αποσκατωθήκαμε.
Ειλικρινά υμέτερος,
Γ. Σουρής
Γραμμένο από τον Σουρή για τον Έλληνα της εποχής του, που όμως παραμένει ο ίδιος στο διάβα του χρόνου…….
Ο Ρωμηός
Στον καφενέ από έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
του ηλίου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανέναν δεν κοιτάζω, κανέναν δεν ψηφώ.
Σε μία καρέκλα τονα ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μίαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
Αφήνω το καπέλο, και αρχινώ με τόνο
τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.
Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί ουρανός ! τί φύσις !
αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.
Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω,
και στρίβω το μουστάκι με αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαόλου στέλλω
τον ιδιον εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.
Φέρνω τον νούν στον Διάκο και εις τον Καραΐσκο,
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον Ελληνα εις όλα ανώτερο τον βρίσκω,
κι επάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.
Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω,
επάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ…
εχύθη ο καφές μου , τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τις πω.
Στον καφετζή ξεσπάω… φωτιά κι εκείνος παίρνει.
Αμέσως άνω κάτω του κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος… δεν πληρώνω δεκάρα τον καφέ.
Ίδιος και απαράλλαχτος!!!!
Ο Έλλην δύο δίκαια
ασκεί φιλελευθέρως:
Ουρείν τε και συνέρχεσθαι,
εις όποιο θέλει μέρος.
Την ημέρα της παρουσίασης της προτομής του Ιωάννη Βαπτιστή Σερπιέρη (ιδιοκτήτη των μεταλλείων της Λαυρεωτικής και γνωστού για την σκληρότητά του προς τους εργάτες των μεταλλείων), όταν οι επίσημοι τράβηξαν το σεντόνι εμφανίστηκε το άγαλμα σκαταλειμμένο και με το εξής ποίημα του Σουρή από κάτω:
Τι μας θωρείς ακίνητος
και δεν μας κατουράς
αφού και ανδριάντα
σε αξίωσε η Ελλάς
Δέξου λοιπόν ω Βαπτιστά
ευγνωμοσύνης δώρο
ξερό σκατό κοπανιστό
και από Λαυριώτη κώλο.
Πόσες φορές το σκεφθήκαμε, αλλά δεν τολμήσαμε να το πούμε;
Τεμπελιά
Δεν έχω κέφι για δουλειά,
πάλι με δέρνει τεμπελιά
και κάθομαι στο στρώμα…
Βρίσκω το σώμα μου βαρύ
και ολ’ η γη δε με χωρεί
κι ο ουρανός ακόμα.
Κακά νομίζω τα καλά
και βλέπω μια στα χαμηλά
και μια κοιτώ επάνω…
Σ’ αυτό τον κόσμο τον χαζό
ας ημπορούσα να μη ζω
μα …δίχως να πεθάνω.
Όλοι φοβούνται το γήρας!!! Λίγοι το σατιρίζουν κιόλας ………
Το παραπαίον γήρας
Τας τρίχας άσπρης κεφαλής
σκοπόν τας έχουν προσβολής
κι ειν’ εμπαιγμός της μοίρας
το παραπαίον γήρας.
Όπου το πόδι μου σταθεί
και όπου περπατήσω
σιγά-σιγά μ’ ακολουθεί
ο χάρος από πίσω.
Αυτό το έρημο κορμί
το τριγυρίζουν σκύλοι
και “χόρτασες κι εσύ ψωμί“
μου λεν εχθροί και φίλοι.
Ως φάσμα τρέχω της νυκτός
μακράν του δρώντος κόσμου
και όπου τάφος ανοικτός
μου φαίνεται δικός μου.
Και όμως!
Και όμως ενώ πλέον
εσάπισα παλαίων
εις της ζωής τη πάλη
το γήρας το μισώ
και θέλω και λυσσώ
να γίνω νέος πάλι.
Η μυωπία του ήταν τόση, που οι γκάφες του εξ’ αιτίας της ήταν παροιμιώδεις :
Στον στρατό απαλλάχτηκε, γιατί κάνοντας μεταβολή, παρά λίγο να βγάλει το μάτι του αξιωματικού του με τη ξιφολόγχη.
Χαιρετούσε απ’ τα ανοιχτά του παράθυρα αιγινήτικα κανάτια, νομίζοντας ότι είναι οι γειτόνισσές του.
Κάποτε πέρασε τη γάτα του που κοιμόταν στον καναπέ για εφημερίδα και την άρπαξε να την διαβάσει. Την γλύτωσε με λίγες γρατζουνιές.
Αφιερωμένο στην ιέρεια των καφέ BALABALA BAMBALUNA
Ω βαρύ γλυκέ καφέ μου,
και σαν είμαι με παρέα,
και σαν έχω μοναξιά,
κάθε μια σου ρουφηξιά
είναι μια ψηλή ιδέα.
Ούτε ο ίδιος δεν γλυτώνει από την καυστική του σάτιρα……..
Η Ζωγραφιά Μου
Μπόι δυο πήχες,
κόψη κακή,
γένια με τρίχες
εδώ κι εκεί.
Κούτελο θείο,
λίγο πλατύ,
τρανό σημείο
του ποιητή.
Δυο μάτια μαύρα
χωρίς κακία
γεμάτα λαύρα
μα και βλακεία.
Μακρύ ρουθούνι
πολύ σχιστό,
κι ένα πηγούνι
σα το Χριστό.
Πηγάδι στόμα,
μαλλιά χυτά
γεμίζεις στρώμα
μόνο μ’ αυτά.
Μούρη αγρία
και ζαρωμένη,
χλωμή και κρύα
σα πεθαμένη.
Κανένα χρώμα
δε της ταιριάζει
και τώρ’ ακόμα
βαφές αλλάζει.
Δόντια φαφούτη
όλο σχισμάδες,
ύφος τσιφούτη
για μαστραπάδες.
Κάποτε ο Σκουλούδης έχοντας υπ’ όψη του την μεγάλη κυκλοφορία του “ΡΩΜΗΟΥ” που πουλιότανε όμως φτηνά του είπε: “Άν είχατε γεννηθεί Γάλλος, θα ήσαστε εκατομμυριούχος“. Κι εκείνος απάντησε:”Καλύτερα θα ήταν αν οι Γάλλοι είχανε γεννηθεί Έλληνες“.
Για τον Σουρή, έρωτας δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα………
Στη Γυναίκα Μου
Προσφιλές μου ταίρι, δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις ότι σ’ αγαπώ.
Κι αν με σε κακιώνω στη κακή μου ώρα
κι αρχινά μουρμούρα και κακογλωσσιά,
μου αρέσει να ‘χω και ολίγη μπόρα,
μου αρέσει λίγη φουσκοθαλασσιά.
Δίχως πείσμ’ αγάπη, δίχως λίγη πίκρα,
δεν αξίζει διόλου και δεν έχει γλύκα.
Βάστα μου, γυναίκα, μούτρα σοβαρά
και κλωστή σου κόβω, κάκια σου κρατώ,
επειδή νομίζω πως καμμιά φορά
κι η πολλή μπουνάτσα φέρνει εμετό.
Προσφιλές μου ταίρι, δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις ότι σ’ αγαπώ.
Σ’ αγαπώ με γέλια, μα και θυμωμένη
κι αν ποτέ γυρίζω να ιδώ καμμιά,
πάντα όμως κτήμα ιδικό σου μένει
η καρδιά μου όλη και …η ασχημιά.
Δεν γράφει όμως μόνον σάτιρα …..
Οι Ήρωες
Μέσα σε βόλια κι οβίδων κρότους
έπεσαν νιάτα μες στον ανθό τους.
Πάνε λεβέντες, πάνε κορμιά
κι άγνωστα τα ‘θαψαν στην ερημιά.
Κανείς δε ξέρει που τα ‘χουν θάψει,
κανείς δε πήγε για να τα κλάψει,
κανείς δεν έκαψε γι’ αυτά λιβάνι,
κανείς δεν έπλεξε γι’ αυτά στεφάνι.
Ανώνυμ’ ήρωες, άγνωστοι τάφοι,
κανένας όνομα σ’ αυτούς δε γράφει,
μήτε το χώμα τους φιλούνε χείλη,
σταυρό δεν έχουνε μήτε καντήλι.
Μόνο μιας κόρης μαργαριτάρια
κυλούν σε τάφους που κάποια μέρα
θα γίνουν κόσμου προσκυνητάρια
και φάροι Νίκης για μια μητέρα.
Τα έργα του: Ρωμηός, τα τραγούδια μου, λόγοι Φιλιππικοί, τα αποκριάτικα, η κυανή βίβλος της Ελλάδας, 4 τόμοι ποιημάτων, Φασουλής φιλόσοφος, ημερολόγια, από γαμπρός, παράνυφος, άλλα αντ` άλλων, αναπαραδιάρης, δεν έχει τα προσόντα, Νεφέλες (έμμετρη μετάφραση) όσο δε ζούσε ο Σουρής, εκδόθηκαν δυο τόμοι από τα «Απαντά» του.
Αφιερώνεται σ’ αυτούς, που σήμερα διαχειρίζονται τις τύχες μας και την τύχη της Ελλάδας.
Ου! να χαθής, κηφηναριό… στων μελισσών το σμήνος
εσύ ζηλεύεις μοναχά την θέσιν του κηφήνος,
και θέλεις πάντα χάρισμα να τρώγης στην κυψέλην,
οπόταν είσαι μάλιστα γιγαντομάχος Έλλην.
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλής
Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην
ψυχή των ανθρώπων. Είπε:
"Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων'
που υπάρχουν μέσα σε όλους μας"
Ο ένας είναι το Κακό. - Είναι ο θυμός, η ζήλια, η
θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονία,
η αυτολύπηση, η ενοχή,η προσβολή, η κατωτερότητα,
τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό. - Είναι η χαρά, η ειρήνη, η
αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη,
η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνοια, η
γεναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και
η πίστη στο Θεό.'
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά
ρώτησε τον παππού του: "Ποιος λύκος νικάει;"
(...και, αυτό μου άρεσε πολύ!)...
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά ...............
"Αυτός που ταΐζεις."
Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην
ψυχή των ανθρώπων. Είπε:
"Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων'
που υπάρχουν μέσα σε όλους μας"
Ο ένας είναι το Κακό. - Είναι ο θυμός, η ζήλια, η
θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονία,
η αυτολύπηση, η ενοχή,η προσβολή, η κατωτερότητα,
τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό. - Είναι η χαρά, η ειρήνη, η
αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη,
η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνοια, η
γεναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και
η πίστη στο Θεό.'
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά
ρώτησε τον παππού του: "Ποιος λύκος νικάει;"
(...και, αυτό μου άρεσε πολύ!)...
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά ...............
"Αυτός που ταΐζεις."
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
Επτάψυχη αποδείχθηκε Βόσνια πεθερά, η οποία έγινε στόχος επίθεσης με... βαρέα όπλα. Ο 26χρονος γαμπρός της ξεκίνησε την επίθεση με αντιαρματική ρουκέτα και επέστρεψε για να δώσει τη χαριστική βολή με καλάσνικοφ, αλλά αστόχησε.
Ο 26χρονος Μίροσλαβ Μίλιτς κρίθηκε ένοχος για απόπειρα δολοφονίας από δικαστήριο στη βόρεια Βοσνία και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης εξήμισυ ετών.
Ο γαμπρός πήρε τα... όπλα αφότου καυγάδισε άγρια με την πεθερά, στην οποία χρέωνε το ναυάγιο του γάμου του.
Η εκδίκηση ξεκίνησε με την εκτόξευση αντιαρματικής ρουκέτας στο σπίτι της πεθεράς.
Από την έκρηξη η γυναίκα τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά γλίτωσε. Με ελαφρά τραύματα γλίτωσαν ο σύζυγος και ο πατέρας της που βρίσκονταν επίσης στο σπίτι κατά την επίθεση.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο γαμπρός προσπάθησε στη συνέχεια να δώσει τη χαριστική βολή στην πεθερά του με ένα καλάσνικοφ, αλλά αστόχησε...
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=998869&lngDtrID=245
Σημ.:Τελείως άχρηστος ο γαμπρός !!
Ο 26χρονος Μίροσλαβ Μίλιτς κρίθηκε ένοχος για απόπειρα δολοφονίας από δικαστήριο στη βόρεια Βοσνία και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης εξήμισυ ετών.
Ο γαμπρός πήρε τα... όπλα αφότου καυγάδισε άγρια με την πεθερά, στην οποία χρέωνε το ναυάγιο του γάμου του.
Η εκδίκηση ξεκίνησε με την εκτόξευση αντιαρματικής ρουκέτας στο σπίτι της πεθεράς.
Από την έκρηξη η γυναίκα τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά γλίτωσε. Με ελαφρά τραύματα γλίτωσαν ο σύζυγος και ο πατέρας της που βρίσκονταν επίσης στο σπίτι κατά την επίθεση.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο γαμπρός προσπάθησε στη συνέχεια να δώσει τη χαριστική βολή στην πεθερά του με ένα καλάσνικοφ, αλλά αστόχησε...
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=998869&lngDtrID=245
Σημ.:Τελείως άχρηστος ο γαμπρός !!
Μαντινάδες αφιερωμένες στις πεθερές!!!!!!!!!!
"Τσι πεθεράς µου εδάγκωσε
το πόδα ένα λιακόνι
και το λιακόνι εψόφησε
κι εκείνη ζεί ακόµη!
Την πεθερά µου έßαλα
ψηλά στον Ψηλορείτη
να τηνε ßλέπουν οι οχτροί
να µην πατούν στην Κρήτη.
Άµε να πεις τση µάνας σου,
να κόψει τα κουµάντα,
να πάει να δίνει διαταγές,
στο-ε-δικό τζη άντρα.
Θε µου µεγαλοδύναµε,
πάρε τη πεθερά µου,
κι εγώ θα γράψω στσ´εκκλησιές,
ότί ´χω στ´όνοµά µου. (Βατοπέδι...)
Την πεθερα µου οψες αργα
στον υπνο µου την ειδα
και θαρουνα πως παλευα
µε την λερναια υδρα.
Όταν κοντά στο σπίτι µου
η πεθερά ζυγώνει,
µε πιάνει σοκ αλλεργικό
και παίρνω κορτιζόνη.
Κακό είναι συναπάντηµα,
να δεις παπά µπροστά σου,
µα πιό κακό είναι το πρωί,
να δεις τη πεθερά σου..
Εγώ είδα και τον χάροντα
µα εµένα δεν µε νοιάζει
το µόνο που κατάλαßα
τση πεθεράς µου µοιάζει!"
το πόδα ένα λιακόνι
και το λιακόνι εψόφησε
κι εκείνη ζεί ακόµη!
Την πεθερά µου έßαλα
ψηλά στον Ψηλορείτη
να τηνε ßλέπουν οι οχτροί
να µην πατούν στην Κρήτη.
Άµε να πεις τση µάνας σου,
να κόψει τα κουµάντα,
να πάει να δίνει διαταγές,
στο-ε-δικό τζη άντρα.
Θε µου µεγαλοδύναµε,
πάρε τη πεθερά µου,
κι εγώ θα γράψω στσ´εκκλησιές,
ότί ´χω στ´όνοµά µου. (Βατοπέδι...)
Την πεθερα µου οψες αργα
στον υπνο µου την ειδα
και θαρουνα πως παλευα
µε την λερναια υδρα.
Όταν κοντά στο σπίτι µου
η πεθερά ζυγώνει,
µε πιάνει σοκ αλλεργικό
και παίρνω κορτιζόνη.
Κακό είναι συναπάντηµα,
να δεις παπά µπροστά σου,
µα πιό κακό είναι το πρωί,
να δεις τη πεθερά σου..
Εγώ είδα και τον χάροντα
µα εµένα δεν µε νοιάζει
το µόνο που κατάλαßα
τση πεθεράς µου µοιάζει!"
Ένας παντρεμένος επιχειρηματίας συναντά ένα όμορφο κορίτσι και συμφωνεί να περάσει τη νύχτα μαζί της για 200 euro.
Περνά τη νύχτα μ' αυτήν αλλά προτού να φύγει, της λέει ότι δεν έχει μετρητά μαζί του, αλλά θα βάλει το γραμματέα του να γράψει μια επιταγή και να της την ταχυδρομήσει, με την ονομασία "ΜΙΣΘΩΜΑ ΓΙΑ TO ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ".
Κατά τη διαδρομή στο γραφείο μετανιώνει για ότι τι έχει κάνει,
συνειδητοποιώντας ότι ολόκληρο το γεγονός δεν άξιζε την τιμή. Έτσι βάζει το γραμματέα του να στείλει μια επιταγή για 100 euro και εσώκλεισε την ακόλουθη δακτυλογραφημένη σημείωση:
Αξιότιμη Κυρία,
Συνημμένη θα βρείτε μια επιταγή στο ποσό 100 euro για το μίσθωμα του
διαμερίσματός σας. Δεν στέλνω το ποσό που συμφωνήθηκε σχετικά με αυτό, επειδή όταν νοίκιασα το διαμέρισμα, ήμουν κάτω από την εντύπωση πως:
1) δεν είχε ξανανοικιαστεί
2) ότι θα έχει αρκετή θέρμανση
3) ότι ήταν αρκετά μικρό για να με κάνει να νιώσω άνετα, ζεστά και βολικά.
Εντούτοις, ανακάλυψα ότι είχε νοικιαστεί προηγουμένως, ότι δεν είχε αρκετή θερμότητα, και ότι ήταν πάρα πολύ μεγάλο.
Παραλαμβάνοντας την επιταγή με τη σημείωση, το κορίτσι τα επέστρεψε αμέσως με την ακόλουθη σημείωση:
Αξιότιμε Κύριε,
Καταρχήν, δεν μπορώ να καταλάβω πώς αναμένετε ένα όμορφο διαμέρισμα να παραμείνει μη κατειλημμένο.
Όσον αφορά στη θερμότητα, υπάρχει άφθονη αρκεί να ξέρετε πώς να την θέσετε σε λειτουργία.
Όσον αφορά το μέγεθος, το διαμέρισμα είναι πράγματι κανονικού μεγέθους, αλλά εάν δεν έχετε αρκετά έπιπλα για να το γεμίσετε, παρακαλώ μην κατηγορείτε την ιδιοκτήτρια.
Στείλετε το μίσθωμα πλήρως ή θα αναγκαστούμε να έρθουμε σε επαφή με την τωρινή σπιτονοικοκυρά σας...
Περνά τη νύχτα μ' αυτήν αλλά προτού να φύγει, της λέει ότι δεν έχει μετρητά μαζί του, αλλά θα βάλει το γραμματέα του να γράψει μια επιταγή και να της την ταχυδρομήσει, με την ονομασία "ΜΙΣΘΩΜΑ ΓΙΑ TO ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ".
Κατά τη διαδρομή στο γραφείο μετανιώνει για ότι τι έχει κάνει,
συνειδητοποιώντας ότι ολόκληρο το γεγονός δεν άξιζε την τιμή. Έτσι βάζει το γραμματέα του να στείλει μια επιταγή για 100 euro και εσώκλεισε την ακόλουθη δακτυλογραφημένη σημείωση:
Αξιότιμη Κυρία,
Συνημμένη θα βρείτε μια επιταγή στο ποσό 100 euro για το μίσθωμα του
διαμερίσματός σας. Δεν στέλνω το ποσό που συμφωνήθηκε σχετικά με αυτό, επειδή όταν νοίκιασα το διαμέρισμα, ήμουν κάτω από την εντύπωση πως:
1) δεν είχε ξανανοικιαστεί
2) ότι θα έχει αρκετή θέρμανση
3) ότι ήταν αρκετά μικρό για να με κάνει να νιώσω άνετα, ζεστά και βολικά.
Εντούτοις, ανακάλυψα ότι είχε νοικιαστεί προηγουμένως, ότι δεν είχε αρκετή θερμότητα, και ότι ήταν πάρα πολύ μεγάλο.
Παραλαμβάνοντας την επιταγή με τη σημείωση, το κορίτσι τα επέστρεψε αμέσως με την ακόλουθη σημείωση:
Αξιότιμε Κύριε,
Καταρχήν, δεν μπορώ να καταλάβω πώς αναμένετε ένα όμορφο διαμέρισμα να παραμείνει μη κατειλημμένο.
Όσον αφορά στη θερμότητα, υπάρχει άφθονη αρκεί να ξέρετε πώς να την θέσετε σε λειτουργία.
Όσον αφορά το μέγεθος, το διαμέρισμα είναι πράγματι κανονικού μεγέθους, αλλά εάν δεν έχετε αρκετά έπιπλα για να το γεμίσετε, παρακαλώ μην κατηγορείτε την ιδιοκτήτρια.
Στείλετε το μίσθωμα πλήρως ή θα αναγκαστούμε να έρθουμε σε επαφή με την τωρινή σπιτονοικοκυρά σας...
Ένα ζευγάρι έχει μόλις κάνει έρωτα για πρώτη φορά στην κρεβατοκάμαρα της
γυναίκας και ξαπλώνουν κι οι δυο εξαντλημένοι κι αγκαλιασμένοι.
Σε κάποια στιγμή τα μάτια του νεαρού πέφτουν πάνω στην κορνίζα που βρίσκεται
στο κομοδίνο. Είναι μια φωτογραφία ενός άντρα αρρενωπού, με γένια! και
πονηρό χαμόγελο.
" Δεν πιστεύω να είσαι παντρεμένη...." κάνει ο νεαρός " και να είναι o άντρας σου αυτός? "
" Όχι , χαζούλη, δεν είναι ο άντρας μου! , δεν είμαι παντρεμένη " του απαντά εκείνη.
" Τότε κάποιος ιδιαίτερος γκόμενος ? " ξαναρωτάει εκείνος διστακτικά.
" Όχι, όχι, που πάει ο νους σου....."
" Αδελφός, πατέρας σου, θειος ? "
" Τς, τς, τς.... μάντεψε ξανά " τον! τσιρλάει εκείνη.
" Μμμμ..... κάποιος φίλος σου αγαπημένος τότε? " αναρωτιέται πλέον εύλογα ο νεαρός.
" Όχι βρε χαζούλη, εγώ είμαι, πριν την εγχείριση
! "
γυναίκας και ξαπλώνουν κι οι δυο εξαντλημένοι κι αγκαλιασμένοι.
Σε κάποια στιγμή τα μάτια του νεαρού πέφτουν πάνω στην κορνίζα που βρίσκεται
στο κομοδίνο. Είναι μια φωτογραφία ενός άντρα αρρενωπού, με γένια! και
πονηρό χαμόγελο.
" Δεν πιστεύω να είσαι παντρεμένη...." κάνει ο νεαρός " και να είναι o άντρας σου αυτός? "
" Όχι , χαζούλη, δεν είναι ο άντρας μου! , δεν είμαι παντρεμένη " του απαντά εκείνη.
" Τότε κάποιος ιδιαίτερος γκόμενος ? " ξαναρωτάει εκείνος διστακτικά.
" Όχι, όχι, που πάει ο νους σου....."
" Αδελφός, πατέρας σου, θειος ? "
" Τς, τς, τς.... μάντεψε ξανά " τον! τσιρλάει εκείνη.
" Μμμμ..... κάποιος φίλος σου αγαπημένος τότε? " αναρωτιέται πλέον εύλογα ο νεαρός.
" Όχι βρε χαζούλη, εγώ είμαι, πριν την εγχείριση
! "
Πάνω σ' ένα πανέμορφο και απομακρυσμένο νησί έχουν ναυαγήσει,
2 Ιταλοί και 1 Ιταλίδα,
2 Γερμανοί και 1 Γερμανίδα,
2 Άγγλοι και 1 Αγγλίδα,
2 Αλβανοί και 1 Αλβανή,
2 Σουηδοί και 1 Σουηδέζα,
2 Ρώσοι και 1 Ρωσίδα,
2 Έλληνες και 1 Ελληνίδα,
2 Αμερικανοί και 1 Αμερικανίδα.
Ένα χρόνο μετά, πάνω σ' αυτό το πανέμορφο και απομακρυσμένο νησί, ο ένας Ιταλός καθάρισε τον άλλον Ιταλό για την Ιταλίδα.
Οι δύο Γερμανοί έφτιαξαν ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα το οποίο ακολουθούν αυστηρώς, για να εναλλάσσονται με την Γερμανίδα.
Οι δύο Άγγλοι περιμένουν κάποιον να τους συστήσει στην Αγγλίδα και έως τότε βολεύονται μεταξύ τους.
Οι δύο Αλβανοί έριξαν μια ματιά στον ωκεανό, έφτιαξαν μια σχεδία, παράτησαν την Αλβανή και εξαφανίσθηκαν.
Οι δύο Σουηδοί μελετούν το ενδεχόμενο αυτοκτονίας την στιγμή που η Σουηδέζα γκρινιάζει ασταμάτητα για τις αναλογίες του κορμιού της και την αληθινή φύση του φεμινισμού.
Η Ρωσίδα αμέσως μετά το ναυάγιο παντρεύτηκε τον ένα Ρώσο και μετά τον παράτησε.. Μετά παντρεύτηκε τον άλλο και μετά από λίγο διάστημα τον χώρισε.
Οι δύο Έλληνες κοιμούνται την Δευτέρα με την Αγγλίδα, την Τρίτη με την Σουηδέζα, την Τετάρτη με την Αλβανή, την Πέμπτη με την Αμερικάνα, την Παρασκευή με την Ρωσίδα και το Σαββατοκύριακο πηγαίνουν για ψάρεμα καθώς η Ελληνίδα ασχολείται ευτυχισμένη με την καθαριότητα και το μαγείρεμα.
Στο μεταξύ οι Αμερικανοί ακόμα σκέφτονται και ψάχνουν τα αίτια του ναυαγίου και πώς ξέμειναν μόνοι στο νησί..
2 Ιταλοί και 1 Ιταλίδα,
2 Γερμανοί και 1 Γερμανίδα,
2 Άγγλοι και 1 Αγγλίδα,
2 Αλβανοί και 1 Αλβανή,
2 Σουηδοί και 1 Σουηδέζα,
2 Ρώσοι και 1 Ρωσίδα,
2 Έλληνες και 1 Ελληνίδα,
2 Αμερικανοί και 1 Αμερικανίδα.
Ένα χρόνο μετά, πάνω σ' αυτό το πανέμορφο και απομακρυσμένο νησί, ο ένας Ιταλός καθάρισε τον άλλον Ιταλό για την Ιταλίδα.
Οι δύο Γερμανοί έφτιαξαν ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα το οποίο ακολουθούν αυστηρώς, για να εναλλάσσονται με την Γερμανίδα.
Οι δύο Άγγλοι περιμένουν κάποιον να τους συστήσει στην Αγγλίδα και έως τότε βολεύονται μεταξύ τους.
Οι δύο Αλβανοί έριξαν μια ματιά στον ωκεανό, έφτιαξαν μια σχεδία, παράτησαν την Αλβανή και εξαφανίσθηκαν.
Οι δύο Σουηδοί μελετούν το ενδεχόμενο αυτοκτονίας την στιγμή που η Σουηδέζα γκρινιάζει ασταμάτητα για τις αναλογίες του κορμιού της και την αληθινή φύση του φεμινισμού.
Η Ρωσίδα αμέσως μετά το ναυάγιο παντρεύτηκε τον ένα Ρώσο και μετά τον παράτησε.. Μετά παντρεύτηκε τον άλλο και μετά από λίγο διάστημα τον χώρισε.
Οι δύο Έλληνες κοιμούνται την Δευτέρα με την Αγγλίδα, την Τρίτη με την Σουηδέζα, την Τετάρτη με την Αλβανή, την Πέμπτη με την Αμερικάνα, την Παρασκευή με την Ρωσίδα και το Σαββατοκύριακο πηγαίνουν για ψάρεμα καθώς η Ελληνίδα ασχολείται ευτυχισμένη με την καθαριότητα και το μαγείρεμα.
Στο μεταξύ οι Αμερικανοί ακόμα σκέφτονται και ψάχνουν τα αίτια του ναυαγίου και πώς ξέμειναν μόνοι στο νησί..
Κάπως έτσι μας δουλεύουν...
Ο Billy πήγε στο Τέξας και αγόρασε από έναν αγρότη ένα γάιδαρο έναντι του ποσού των 100 δολ. Ο αγρότης συμφώνησε να του τον παραδώσει την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα ο αγρότης του είπε: «Συγγνώμη, αλλά έχω άσχημα νέα, ο γάιδαρος… ψόφησε».
Ο Billy απάντησε: «Τότε, δώσε μου τα λεφτά μου πίσω».
Ο αγρότης είπε: «Δεν μπορώ να το κάνω, γιατί τα έχω ήδη ξοδέψει».
Ο Billy είπε: «Εντάξει, τότε δώσε μου το νεκρό γάιδαρο».
Ο αγρότης ρώτησε: «Τι θα τον κάνεις;» και ο Billy απάντησε:
«Θα τον βγάλω σε… λοταρία».
Ο αγρότης του απάντησε με μια δόση ειρωνείας: «Αποκλείεται να βγάλεις σε λοταρία τον ψόφιο γάιδαρο».
«Φυσικά και μπορώ, απλά δεν θα πω σε κανέναν ότι είναι… ψόφιος», απάντησε ο Billy.
Ένα μήνα αργότερα ο αγρότης βρέθηκε ξανά με τον Billy και ρώτησε: «Τι έγινε με τον ψόφιο γάιδαρο;».
Ο Billy είπε: «Τον έβγαλα σε… λοταρία. Πούλησα 500 εισιτήρια προς 2 δολάρια το ένα και έτσι κέρδισα… 998 δολ.».
Ο αγρότης ρώτησε: «Καλά, κανένας δεν παραπονέθηκε;» και ο Billy απάντησε: «Μόνο ο τύπος που τον κέρδισε και για να μη… φωνάζει, του έδωσα πίσω τα 2 του δολάρια!».
Ο Billy τώρα δουλεύει για την… Goldman Sachs!
Ο Billy απάντησε: «Τότε, δώσε μου τα λεφτά μου πίσω».
Ο αγρότης είπε: «Δεν μπορώ να το κάνω, γιατί τα έχω ήδη ξοδέψει».
Ο Billy είπε: «Εντάξει, τότε δώσε μου το νεκρό γάιδαρο».
Ο αγρότης ρώτησε: «Τι θα τον κάνεις;» και ο Billy απάντησε:
«Θα τον βγάλω σε… λοταρία».
Ο αγρότης του απάντησε με μια δόση ειρωνείας: «Αποκλείεται να βγάλεις σε λοταρία τον ψόφιο γάιδαρο».
«Φυσικά και μπορώ, απλά δεν θα πω σε κανέναν ότι είναι… ψόφιος», απάντησε ο Billy.
Ένα μήνα αργότερα ο αγρότης βρέθηκε ξανά με τον Billy και ρώτησε: «Τι έγινε με τον ψόφιο γάιδαρο;».
Ο Billy είπε: «Τον έβγαλα σε… λοταρία. Πούλησα 500 εισιτήρια προς 2 δολάρια το ένα και έτσι κέρδισα… 998 δολ.».
Ο αγρότης ρώτησε: «Καλά, κανένας δεν παραπονέθηκε;» και ο Billy απάντησε: «Μόνο ο τύπος που τον κέρδισε και για να μη… φωνάζει, του έδωσα πίσω τα 2 του δολάρια!».
Ο Billy τώρα δουλεύει για την… Goldman Sachs!
Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΝΕΟΙ
1. Πετάξτε τους ασήμαντους αριθμούς. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ηλικία, το βάρος και το ύψος. Αφήστε τους γιατρούς να νοιάζονται γι'αυτά. Γι'αυτό τους πληρώνετε άλλωστε.
2. Κρατήστε μόνον τους ευχάριστους φίλους. Οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν.
3. Να μαθαίνετε συνεχώς! Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές, τις τέχνες, την κηπουρική, ο,τιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο. Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό. «Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου». Και το επίθετο του διαβόλου είναι Αλτζχάιμερ.
4.Απολαύστε τα απλά πράγματα.
5.Γελάτε συχνά, διαρκώς και δυνατά. Γελάστε μέχρι να σας κοπεί η ανάσα.
6.Τα δάκρυα τυχαίνουν... Υπομείνετε, πενθήστε, και προχωρήστε παραπέρα. Το μόνο άτομο, που μένει μαζί μας για ολόκληρη τη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. Να είστε ΖΩΝΤΑΝΤΟΙ ενόσω είστε εν ζωή.
7.Περιβάλλετε τον εαυτό σας με ό,τι αγαπάτε, είτε είναι η οικογένεια, τα κατοικίδια, η μουσική, τα φυτά, τα ενδιαφέροντά σας, ο,τιδήποτε. Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας.
8.Να τιμάτε την υγεία σας: Εάν είναι καλή, διατηρήστε την. Εάν είναι ασταθής, βελτιώστε την. Εάν είναι πέραν της βελτιώσεως, ζητήστε βοήθεια.
9.Μην κάνετε βόλτες στην ενοχή. Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά, ακόμη και στον διπλανό νομό ή σε μια ξένη χώρα αλλά ΜΗΝ πηγαίνετε εκεί που βρίσκεται η ενοχή.
10. Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε, σε κάθε ευκαιρία.
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:
Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα
Κι αν δεν στείλετε το παρόν σε τουλάχιστον 8 άτομα - ποιος νοιάζεται; Αλλά μοιραστείτε το με κάποιον. Όλοι χρειαζόμαστε να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο κάθε μέρα!!
2. Κρατήστε μόνον τους ευχάριστους φίλους. Οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν.
3. Να μαθαίνετε συνεχώς! Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές, τις τέχνες, την κηπουρική, ο,τιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο. Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό. «Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου». Και το επίθετο του διαβόλου είναι Αλτζχάιμερ.
4.Απολαύστε τα απλά πράγματα.
5.Γελάτε συχνά, διαρκώς και δυνατά. Γελάστε μέχρι να σας κοπεί η ανάσα.
6.Τα δάκρυα τυχαίνουν... Υπομείνετε, πενθήστε, και προχωρήστε παραπέρα. Το μόνο άτομο, που μένει μαζί μας για ολόκληρη τη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. Να είστε ΖΩΝΤΑΝΤΟΙ ενόσω είστε εν ζωή.
7.Περιβάλλετε τον εαυτό σας με ό,τι αγαπάτε, είτε είναι η οικογένεια, τα κατοικίδια, η μουσική, τα φυτά, τα ενδιαφέροντά σας, ο,τιδήποτε. Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας.
8.Να τιμάτε την υγεία σας: Εάν είναι καλή, διατηρήστε την. Εάν είναι ασταθής, βελτιώστε την. Εάν είναι πέραν της βελτιώσεως, ζητήστε βοήθεια.
9.Μην κάνετε βόλτες στην ενοχή. Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά, ακόμη και στον διπλανό νομό ή σε μια ξένη χώρα αλλά ΜΗΝ πηγαίνετε εκεί που βρίσκεται η ενοχή.
10. Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε, σε κάθε ευκαιρία.
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:
Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα
Κι αν δεν στείλετε το παρόν σε τουλάχιστον 8 άτομα - ποιος νοιάζεται; Αλλά μοιραστείτε το με κάποιον. Όλοι χρειαζόμαστε να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο κάθε μέρα!!
ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ...
Τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν έτσι:
1. Δανείζουμε εμείς (οι Έλληνες) την Ελλάδα άμεσα. Έχουμε αρκετές
καταθέσεις για να καλύψουμε αρκετούς μήνες. Ταυτόχρονα, δίδοντας εξωφρενικά
προνόμια στους Κινέζους (λιμάνι και ζώνη ελευθέρου εμπορίου για ίδρυση
μονάδων συναρμολόγησης και "εξευρωπαϊσμού" των προϊόντων τους) τους πουλάμε
40 με 50 δις ευρώ ομολόγα. Ένα μεγάλο μέρος των Ευρώ που μαζεύει η
Κυβέρνηση από τα παραπάνω το μετατρέπει σε δολλάρια (δείτε το γιατί στο 4)
2. Καλούμε το ΔΝΤ για τα υπόλοιπα. Θα πληρώσουμε κατιτίς παραπάνω αλλά θα
απολαύσουμε τα μούτρα των "Εταίρων" όταν καταλάβουν ότι η Ευρωπαϊκή τους
Ένωση είναι ένα μάτσο κουρελόχαρτα. Θα απολαύσουμε επίσης μιά άνευ
προηγουμένου ξεφτίλα της Κομισιόν και των καρεκλοκενταύρων της.
3. Αναθεωρούμε τις παραγγελίες οπλικών συστημάτων από τους φίλους
Ευρωπαίους
4. Καλούμε την Κομισιόν να δει το θέμα εξόδου μιάς χώρας από τη Ζώνη του
Ευρώ, μια και αυτό δεν προβλέπεται πουθενά. Με το που θα κυκλοφορήσει η
είδηση το Ευρώ θα χάσει το 30% της αξίας του ως προς το δολλάριο. Στο
σημείο αυτό η Ελληνική Κυβέρνηση πουλάει τα δολλάρια και αγοράζει Ευρώ. Το
κέρδος είναι 25% (με τις προμήθειες) και οι Γερμαναράδες το φυσάνε και δεν
κρυώνουν.
5. Εν τω μεταξύ σοβαρευόμαστε και δουλεύουμε και πληρώνουμε φόρους
6. συνάπτουμε συνθήκη με την Τουρκία σύμφωνα με την οποία δίνουμε Ελληνική
(άρα και Ευρωπαϊκή) υπηκοότητα σε όποιον Τούρκο πολίτη έχει συγγένεια μέχρι
β' βαθμού με Τουρκους που εκτοπίστηκαν κατά την ανταλλαγή πληθυσμών. Όλοι
αυτοί την επόμενη μέρα παίρνουν το αεροπλάνο για τη Γερμανία... Ταυτόχρονα
θεσπίζουμε ακόμα πιό εύκολα κριτήρια ελληνοποίησης (με παράβολο 3.000 Ευρώ)
των παράνομων προσφύγων. Και αυτοί παίρνουν την επόμενη μέρα το τραίνο για
τη Γερμανία και Γαλλία. Με τρόμο βλέπουν οι Εταίροι εισρροή 15.000 χιλιάδων
μουσουλμάνων την εβδομάδα με Ελληνικά διαβατήρια.
7. Η Κομισιόν απελπισμένη καλεί τους Εταίρους να αναθεωρήσουν τη στάση τους
για την Ελλάδα, όλοι όμως βλέπουν ότι είναι αργά.
8. Η Ελλάδα αιτείται αποχώρησής της από το Ευρώ. Ακολουθούν και η Ιταλία
και Ισπανία που υποφέρουν χρόνια από το σκληρό Ευρώ και την κηδεμονία των
Γερμανών. Το Ευρώ καταρρέει. Η Κομισιόν παραιτείται σύσσωμη. Οι Άγγλοι
κατηγορούν Γερμανία και Γαλλία ότι τα έκαναν μούσκεμα και ζητούν επειγόντως
αναθεώρηση των Συνθηκών.
9. Έχουμε φτάσει το Δεκέμβριο του 2012. Οι Γερμανοί κατάλαβαν ότι τα έβαλαν
με λάθος Mother fucker. Μερικές μέρες αργότερα φτάνει το τέλος του
κόσμου.Όχι για όλους όμως, οι Έλληνες (και τα 15 εκατομμύρια σε όλο τον
κόσμο) έχουν μεταφερθεί με τα διαστημόπλοια των Ελ στον Άλφα του Κενταύρου.
Μαζί τους σώθηκαν και μερικές ξέμπαρκες Γερμανίδες που είχαν παντρευτεί
κάτι γκαρσόνια από την Μύκονο...
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)